Սովորողները ծանոթացան Թումանյանի <<Սուտլիկ Որսկանը>> հեքիաթին, զրույց -քննարկումից հետո, սովորողները նամակ են գրել Սուտլիկ Որսկանին և խորհուրդներ տվել։
Ներկայացնում է Տիգրան Ներսիսյանը
Նամակ Սուտլիկ Որսկանին
Սուտլիկ Որսկան ,դու պետք է մարդկանց չխաբես, որովհետև խաբելը վատ բան է :
Ներկայացնում է Ռոման Մխեյանը
Բարև Սուտլիկ Որսկան, ես Ռոման Մխեյանն եմ։
Ես ցանկանում եմ, որ դու սուտ չխոսես, սուտ խոսելը շատ վատ բան է։ Ես սուտ չեմ խոսում։
Ներկայացնում է Եվա Դանիելյանը
Բարև սուտլիկ Որսկան ,ես Եվան եմ Հյուսիսային դպրոցի 2.1 դասարանից:
Այս քո հեքիաթը շատ հետաքրքիր է և ուրախալի, կարդալիս շատ ծիծաղեցի, որովհետև երբեք այսպիսի ստեր չեմ լսել:Գիտեմ ,որ ոչ ոք քեզ չի հավատում:Բայց քեզ խնդրում եմ, որ էլ սուտ չխոսես ,սուտ խոսելը շատ վատ բան է:
Ներկայացնում է Հասմիկ Փանոսյանը
Սուտլիկ որկան ես ուզում եմ, որ դու էլ չստես, իրականում ճամփորդես ու ճիշտը պատմես բոլորին։
Ես ձեր հեքիաթը շա- շատ -շատ -շատ- շատ եմ հավանել, շատ հետաքրքիր էր Հովհաննես Թումանյանը մտածել այս հեքիաթը; Մաղթում եմ, որ սովորես չստել, քեզ չի սազում ստել ու առաջարկում եմ, որ դու քո ընկեր որսկանների հետ չկռվեք ու միշտ լավ ընկերներ մնաք։
Ներկայացնում է Էլինա Գևորգյանը
Սուտլիկ որսկան, ես ուզում եմ ,որ դու ճիշտ խոսես ու ոչ մեկին չխաբես:
Ներկայացնում է Կլարա Թովմասյանը
Նամակ սուտլիկ որսկանին
Բարև սուտլիկ որսկան, ես Կլարան եմ։ Սուտլիկ որսկան ինձ դուր չի գալիս, որ դու խաբում ես, ու սուտ բաներ ես մեզ պատմում։ Ես սրանից հետո ուզում եմ, որ միայն մեզ պատմես ճշմարիտ պատմություններ, որ մենք քեզ հավատանք։ Հուսով եմ կընդունես խորհուրդս։ Ամենալավն եմ քեզ ցանկանում։
Ներկայացնում է Արսեն Հակոբյանը
Բարև Սուտլիկ Որսկան:Ես քեզ կառաջարկեի, որ դու սուտ չասեիր, քեզ ավելի շատ կհավատան, եթե դու բոլորին օգնես, քեզ էլ կգան օգնելու: Սուտ ասելը քեզ օգուտ չի տալիս:
Ներկսայացնում է Նենսի Ղարիբյանը
Նամակ Սուտլիկ Որսկանին Բարև Սուտլիկ Որսկան։ Ես Նենսի Ղարիբյանն եմ։ Ես քեզ խորհուդ եմ տալիս, որ դու բոլորին չխաբես, որովհետև ինձ դուր չի գալիս, որ դու սուտ ես խոսում։ Դու կարող ես փոխվել և շատ լավը լինել։
Ներկայացնում է Ալեքսա Շահբազյանը
Նամակ Սուտլիկ Որսկանին
Բարև սուտլիկ Որսկան։Ես կարդացի ձեր որսի պատմությունն ու շատ տպավորվեցի։Դու հրաշալի երևակայություն ունես։Շատ զվարճալի էր ու անհավանական։Ինձ շատ դուր եկավ։
Ներկայացնում է Մարի Սաղոյանը
Բարև ձեզ, ես Մարին եմ: Սուտլիկ որսկան, բայց դու ինչու՞ էիր բոլորին ստում, չէ որ իրենք քո ընկերներն էի, եթե դու շատ ստես, ես քո անունը կփոխեմ և կդնեմ սուտասան։
Մի օր գնացինք թանգարան նկար նայելու:Չատին նկարը նայելիս հայտնվեց նկարի մեջ:Տեսնենք մեզ էլ է կանչում: Մենք Էլ մտանք ,տեսնենք ինչՙ անապատ : Քայլեցին, քայլեցին, մեկել տեսնենք մի լիճ: Մտանք մեջը, որ լողանք, մեկ էլ հայտնվեցինք թանգարանում:
Ներկայացնում է Ռոման Մխեյանը
Մի օր գնացի մի գյուղ, մին էլ տեսնեմ երեք մարդ վիճում են, երկուսը՝ մեռած են, մինն էլ իսկի չի խոսում։ Էս մարդիկ գոռգոռում են, իրար հայհոյում։
Սրանք սկսեցին գոռգոռալով,իրար հերթ չտալով պատմել կատարվածը։Լսեցի, լսեցի․ ոչ բան հասկացա, ոչ էլ պատճառը իմացա։Սկսեցի խրատել էս մարդկանց, լսեցին, լսեցին սուսուփուս գնացին իրենց տները։
Ներկայացնում է Եվա Դանիելյանը
Սուտլիկ պատմություն
Վեր կացանք մի օր հինգ ու վեց հոգով, գնացինք անտառ սունկ հավաքելու:Այս անգամ էլ Հադին էր , Հյուդին էր ,Չատին էր ,Մատին էր ,հերս էր, ես էի:Գնացի՜նք, գնացի՜նք հեռվից տեսանք երեք անտառ երկուսի մեջ իսկի ծառ չկար, մնի մեջ էլ մեկ ծառ՝ չորացած:Մեկ էլ տեսնենք այս ծառի տակ երեք սունկ՝ երկուսը փշոտ ու թունավոր,մեկն էլ իսկի ուտելու բան չէր:Հադիին, Հյուդիին, Չատիին,Մատիին,ասեցի որ սունկը հավաքեն, իրենք էլ ,թե գործիք չունենք բա: Իմ ձեռը մի հաստ ու բարակ փետ կար ,որ խփեցի էս սնկերը փռվեցին՝ ամեն մի սունկը մի գոմեշի չափ: Հադին շալակեց չկարաց, Հյուդին շալակեց չկարաց,Չատին չկարաց, Մատին չկարաց,հերս էլ չկարաց, ես շալակեցի գնացինք…
«Թումանյանական օրեր» նախագծի ընթացքում ծանոթացանք Թումանյանի «Սիտլիկ Որսկանը» հեքիաթին, զրույց-քննարկում ունեցանք հեքիաթի շուրջ և Paint ծրագրով նկարեցինք հեքիաթի սիրելի հատվածը:
Փետրվարի 19-ը` Թումանյանի ծնունդը, ամենասպասելի օրերից է, քանի որ բոլորս շատ ենք սիրում Հովհաննես Թումանյանին:Այսօր առավոտից օրը սկսեցինք թումանյանական ընթերցումներով` ընդհանուր պարապմունքի ընթացքում, այնուհետև 2-րդ և 3-րդ դասարանի սովորողները ընթերցումները շարունակեցին բակում՝ շնորհավորելով Թումանյան պապիկի ծննդյան օրը։
Այսօր` փետրվարի 19-ին, ամբողջ Հանրապետությունում նշում են Հովհաննես Թումանյանի ծննդյան տոնը, և իհարկե ծննդյան օրով պայմանավորված` շատ գեղեցիկ և կարևոր տոներից մեկը` Գրքի տոնը:Իհարկե կրթահամալիրը ևս ակտիվ մասնակցում է տոնին:Կրթահամալիրը միշտ է կարևորում Հովհաննես Թումանյանին, «Թումանյանական օրեր» նախագծի ընթացքում յուրաքանչյուր տարի ծանոթանում ենք Թումանյանի կյանքին, հեքիաթներին, բանաստեղծություններին, այցելում ենք Թումանյանի թանգարան, դիտում ենք Թումանյանի հեքիաթներով բեմադրած ներկայացիմները, Թումանյանը ներկայացնում ենք ընտանեկան նախահծերով և այլն:
Սովորողները շատ մեծ սիրով են միշտ ընթերցում Թումանյանի հեքիաթները:Այսօր առավոտից կրթահամալիրում բոլորը կարդում էին Թումանյան և շնորհավորում Թումանյան պապիկին:
Այսօր մեր դասարանում ևս տոն էր, բոլորը գեղեցիկ պատրաստվել էին, հետաքրքիր գրքեր էին պատրաստել իրենց ընկերների համար և անհամբեր սպասում էին վիճակահանությանը, որպեսզի միմյանց նվիրեն:
Օրը անցավ մեծ ոգևորությամբ և անմոռանալի լիցքերով:Նույն ոգևորությամբ պատրաստվում ենք դասասենյակում ստեղծել մեր ընթերցանության անկյունը:
Լինում է, չի լինում մի աղջիկ է լինում, անունը՝ Հուռի նա այնքան աշխատասեր է լինում, որ մարդիկ նրա անունը դնում են աշխատասեր Հուռի։ Նա ամբողջ օրը բուրդ էր գզում, տուն էր մաքրում, ճաշ էր պատրաստում։ Հուռին շատ գեղեցիկ էր որովհետև աշխատանքը գեղեցկացրել էր նրան։ Ով նրան հարս տաներ, կխերվեր։
Ներկայացնում է Ռոման Մխեյանը
Աշխատասեր Հուռին
Լինում է, չի լինում մի փոքրիկ աղջիկ է լինում, նա շատ աշխատասեր ու գեղեցիկ էր։ Նա ապրում էր մի փոքրիկ տնակում իր մայրիկի հետ, հարևնները նրան շատ Էին սիրում։
Նա օգնում էր իր մայրիկին տնային գործերում , խնամում էր կենդանիներին և շատ լավ էր սովորում դպրոցում։
Հուռին ազատ ժամանակ բակում խաղալու փոխարեն, միշտ գնում և օգնում էր իրենց հարևաններին, իսկ նրանք Հուռին կոնֆետ էին տալիս ու բարի խոսքեր ասում։
Ներկայացնում է Հակոբյան Արսենը
« Աշխատասեր Հուռի »
Կար չկար մի աղջիկ կար, անունը Հուռի: Օր ու գիշերաշխատում էր: Իր գյուղում նրա հետ ուզում եին պսակվել բոլոր տղաները, որովհետև նա շատ աշխատասեր էր և գեղեցիկ: Նա պսակվում է մի տղաի հետ և նրանք ունենում են մի փոքրիկ տղա և ուրախ երջանիկ ապրում:
Ներկայացնում է Ալեքսա Շահբազյանը
Աշխատասեր Հուռին
Մի ժամանակ, փոքրիկ գյուղերից մեկում, ապրում էր մի աղջիկ՝ Հուռի անունով։ Նա շատ աշխատասեր էր և ոչ մի աշխատանքից չէր խուսափում։ Ուներ գեղեցիկ այգի, հոգ էր տանում իր ընտանիքի մասին և միշտ պատրաստ էր օգնել ուրիշներին։ Մի օր գյուղում մի նոր մարդ հայտնվեց։ Ջորջ անունով մի վաճառական, որը հասել էր այս փոքրիկ գյուղ՝ վաճառելու իր ապրանքները։ Ջորջը մեծ քաղաքներից էր եկել ու շատ գումար էր վաստակել, բայց մի բան կար, որը նրան անհանգստացնում էր։Նա փնտրում էր իր երկրորդ կեսին։ Նա սկսեց շփվել Հուռիի հետ։Երբ տեսավ,թե ինչ բարի,գեղեցիկ և աշխատասեր աղջիկ է Հուռին,անմիջապես սիրահարվեց նրան։Ամուսնացան։ Հուռին ցույց տվեց Ջորջին, թե ինչպես պետք է աշխատել համբերությամբ ու սրտով։ Նրանք սկսեցին միասին աշխատել՝ աճեցնելով ոչ միայն այգիներ ու բերք, այլ նաև սիրելի ընտանիք։ ։Գյուղի մյուս բնակիչները պատմում էին <<Աշխատասեր Հուռիի ու նրա սիրելի Ջորջի >>մասին,որպես օրինակ՝ ինչպես աշխատասիրությունն ու միասնությունը կարող են հաղթահարել բոլոր դժվարությունները։
Եվ այդպես նրանք ապրեցին երկա՜ր ու երջանիկ՝ միշտ հիշելով, որ իրական արժեքը ոչ թե փողն է, այլ սերն ու բարությունը։
Ներկայացնում է Կլարա Թովմասյանը
Լինում է չի լինում մի կնիկ։ Այս կինը երկու աղջիկ է ունենում՝ մեկի անունը Հուռի է դնում,մյուսի անունը Աննա։ Հուռին շատ էր աշխատասեր էր, ամբողջ օրը գործ էր անում և օգնում էր իր մայրիկին, իսկ Աննան ծույլ էր, անբան, ամբողջ օրը տունը թափթփում էր, չէր լվացվում, գզգզված ման էր գալիս։ Աննան մաստակ էր ծամում էր,կտերը տիտիկ էր անում,ուտում, խմում, մթնում էր պարկում քնում էր։
Մի օր Հուռիին ամուսնացավ մի սիրուն և խելացի տղայի հետ, իսկ Աննան ինչպես միշտ անկապ նստած էր տանը, նրան ոչ ոք չէր սիրում։
Մի օրել նրա մայրը ասաց նրան, որ նա պետք է դառնա աշխատասեր աղջիկ, ինչպես Հուռին, որ բոլորը նրան սիրեն և խաղան նրա հետ։