<<Սեբաստացու օրեր>> նախագծի ընթացքում <<Մխիթար Սեբաստացի>> կրթահամալիրի սովորողները միշտ պատրաստում են թթու։Այս տարի ևս բացառություն չէր։Հյուսիսային դպրոցի 1.1 դասարանի սովորողները սկզբում ծանոթացան այն բանջարեղենին, որը կարող են թթվի մեջ օգտագործել, նկարեցին paint ծրագրով, կազմեցին փոքրիկ պարզ խնդիրներ թթվի մասին, հորինեցին հանելուկներ։Բանջարեղենից պատրաստեցին կերպարներ, որոնց անուններ տվեցին և հորինեցին այդ կերպարների մասին փոքրիկ հեքիաթներ։Թթուն պատրաստելու համար մեզ օգնության եկան մեր սիրելի մայրիկները։Բանջարեղենը մի լավ համտեսելուց հետո սովորողները այն սկսեցին տեղավորել բանկաների մեջ, լավ բարեմաղթանքներ ասեցին և փակեցին փականը։Վերջում իհարկե աղաջուր ավելացրեցինք։Բանկաների վրա ամրացրեցինք մեր paint ծրագրով նկարված թթվի պիտակները և ներկայցրեցինք ցուցահանդես-վաճառքին, իսկ մի մասը համտեսեցինք Հարիսայի ծեսին։

Ավելին տեսանյութում՝

Հյուսիսային դպրոցի 1-1 դասարանի սովորողները «Սեբաստացու օրեր» նախագծի շրջանակում պատրաստում են կավե կախազարդեր, որոնք ցուցադրվելու են նոյեմբերի 24-ին և 25-ին՝ ցուցահանդես-վաճառքին։

Տեխնոլոգ՝ Ալիսա Գևորգյան

Փուլ 1-ին

Պատրաստում ենք կախազարդեր։

Փուլ 2-րդ

Ներկում ենք կախազարդերը, որպեսզի ընկեր Ալիսը վառարանում թրծի։

<<Սեբաստացու օրեր>> և <<Հարթակում>> ծնողն է նախագծերի շրջանակում հանդիպում ունեցանք մեր նարեի մայրիկի՝ Արուսյակ Մաթևոսյանի հետ, ով մեզ համար շատ գեղեցիկ գոգնոցներ էր կարել և երկրորդ փուլում սովորողների հետ պետք է դրանք գունազարդ էինք՝ օգտագործելով մրգերով գույները արտատպելու տեխնիկան։Արուսյակը շատ մեծ սիրով և համբերատարությամբ աշխատեց մեր փոքրիկների հետ։Ընթացքը շատ հետաքրքիր էր սովորողների համար, երբ տեսնում էին , թե ինչպես է միրգը արտատպվում գոգնոցի վրա, ոգևորությունն աննկարագրելի էր։Աշխատանքները ստացվեցին շատ ինքնատիպ և ձեռագործ։

Շատ շնորհակալություն գեղեցիկ աշխատանքի համար։

Մշակույթի պահպանման հարցում մեծ կարևորություն ունեն ծեսերը:Մշակույթի պահպանման հարցում մեծ կարևորություն ունեն ծեսերը:Ամեն սովորույթ չէ, որ կարելի է ծես անվանել: Այժմ ներկայացնենք, թե լավաշ թխելու սովորույթը ինչու ենք անվանում ծես։Լավաշ թխելու արարողակարգը չի կորցրել և երբեք էլ չի կորցնի  իր առաջնային նշանակությունը: Դրա համար այն վեր է սովորույթից: Հայտնի է, որ հայ ժողովուրդը հացի նկատմամբ վերերկրային վերաբերմունք ունի. հացը սրբություն է: Ուրեմն հացի արարման սովորույթը պետք է վերածվի ծեսի: Այդ իսկ պատճառով մեր նախագծի անունը «Լավաշթխիկի ծես» է:

Սովորողների հետ մինչև լավաշթխիկի ծեսն իրականացնել է ծանոթացանք լավաշի պատմությանը, ավանդապատումներին, սովորեցինք երգերն ու բարեմաղթանքները։

Ծեսի օրը ուրախ տրամադրությամբ մեծով և փոքրով ճամփա ընկանք դեպի Ագարակ՝ լավաշ թխելու։Սովորողները անհամբեր էին։Մեզ օգնելու էին եկել մեր սիրելի մայրիկները։Ագարակ հասնելուն պես սկսեցինք խմորը հունցել՝ երգելով և խաղալով։Ընկեր Արմենուհին սկսեց ծեսը մայրիկների հետ։Սկսեցին խմորը գունդ անել, բատատին գցեցին ու թոնիրը դրեցին։Ընթացքը շատ-շատ հետաքրքիր էր սովորողների համար։Կեցցե՜ն մեր ընկեր Արմենուհին և մայրիկները, որ այդքան համեղ լավաշ թխեցին, համն ու բույրնժը աննկարագրելի էին։Պատրաստի լավաշները սովորողները համտեսեցին՝ պանրով, ձվով և կանաչիով։

Ընթացքը տեսանյութերով՝

Տեսանյութը՝ Անի սուքիասյանի

Կրթահամալիրի տոն. Սեբաստացու օրեր» նախագծի շրջանակում սովորողների, նրանց ընտանիքների հետ նախապատրաստվում ենք կրթահամալիրի տոնին:

Օրը՝  նոյեմբերի 6

ժամը-10.00-12.30

Վայրը՝ Ուսումնական Ագարակ

Ծեսի մասնակիցներ ՝ Հյուսիսային դպրոցի 1-1, 1-2 դասարանի սովորողներ,ծնողներ

Պատասախանատուներ՝ Սրբուհի Ներսիսյան, Մարի Միքայելյան, Արմենուհի Սոկրատունի

Նպատակ

Ազգային մշակույթի յուրացում ծեսերի (որպես միասնական, բազմաբնույթ, ինտեգրված գործունեություն) միջոցով: